Frozen cocktail
COVER STORY

Παραδοσιακά τοπικά ποτά της Ελλάδας

Marketing Greece
ΧΡΟΝΟΣ ΑΝΑΓΝΩΣΗΣ
Όσο χρειάζεσαι για να φας μια φέτα καρπούζι

Ούζο, ρακή, τσίπουρο, μαστίχα: τα απόλυτα μεσογειακά απεριτίφ.

Η γεύση τους μοναδική. Ο χαρακτήρας τους, ξεχωριστός, μυρίζει Ελλάδα και εμπειρίες καλοκαιριού. Ούζο, ρακή, τσίπουρο και μαστίχα: Ανάμεσα στα διαλεχτά ελληνικά προϊόντα, τρία διάσημα αποστάγματα και ένα λικέρ ανυπομονούν να σας αποκαλύψουν τα μυστικά τους.

Το ελληνικό ούζο

Tο ούζο θεωρείται το «εθνικό» ποτό της Ελλάδας καθώς η παραγωγή του γίνεται παραδοσιακά και αποκλειστικά στην Ελλάδα. Προέρχεται από απόσταξη και βασικό του συστατικό αποτελεί ο γλυκάνισος, ενώ άλλα συστατικά που χρησιμοποιούνται είναι ο μάραθος, η μαστίχα, η κανέλα, το μοσχοκάρυδο - χαρίζοντας τα ξεχωριστά τους αρώματα στην συνταγή. Τα ίχνη της ιστορίας του ούζου χάνονται στους αιώνες.

Κάποιοι ισχυρίζονται πως οι ρίζες του βρίσκονται στην αρχαία Ελλάδα, ενώ κάποιοι άλλοι λένε πως είναι προϊόν των νεότερων χρόνων. Όπως και να έχει, από την ίδρυση του νέου ελληνικού κράτους και μετά το ούζο φαίνεται να «ρίζωσε» στη Λέσβο και ειδικά στο Πλωμάρι που θεωρείται η ιδιαίτερη πατρίδα του.

Το ούζο μπορούμε κάλλιστα να το απολαύσουμε τόσο το καλοκαίρι όσο και το χειμώνα, ως απεριτίφ ή ως συνοδευτικό μεζέδων και φυσικά με καλή παρέα. Ως γνήσιο ελληνικό προϊόν, η απόλαυση του ούζου είναι άμεσα συνδεδεμένη με το τελετουργικό που ακολουθεί ο τρόπος που σερβίρεται και καταναλώνεται: Η γεύση και τα αρώματά του αναδεικνύονται καλύτερα, όταν το ούζο σερβιριστεί ως εξής: πρώτα βάζουμε στο ποτήρι μας το ούζο, μετά κρύο νερό και τελευταίο τον πάγο.

Με αυτόν τον τρόπο, η θερμοκρασία του αποστάγματος πέφτει σταδιακά, και χαρίζει στο ούζο τη μοναδική του γεύση, το υπέροχο  άρωμα, αλλά και το γνωστό γαλάκτωμα. Συνοδέψτε το με ελληνικά προϊόντα που αναδεικνύουν τη γεύση του: ψητό λιαστό χταπόδι, ένα καλό λαδοτύρι Ζακύνθου ή Μυτιλήνης, κοπανιστή Μυκόνου ή Τήνου, γαύρο μαρινάτο και πιπεριές τουρσί.

Παραδοσιακή ρακή και εκλεκτό τσίπουρο

Δυο δημοφιλή τοπικά ποτά, η ρακή και το τσίπουρο, που συχνά συγχέονται, βρίσκονται στα μεγάλα παρεΐστικα τραπέζια στις ταβέρνες και τα παραδοσιακά καφενεία σε ολόκληρη την Ελλάδα. Παράγονται με το ξύπνημα του φθινοπώρου, από τα μέσα Σεπτεμβρίου μέχρι και τον Οκτώβριο, και προς τιμήν της παρασκευής τους στήνονται οικογενειακές γιορτές γύρω από τα μεγάλα καζάνια της απόσταξης.

Το τσίπουρο είναι παραδοσιακό προϊόν της ηπειρωτικής Ελλάδας, ενώ η ρακή της Κρήτης. Φτιάχνονται από τα σταφύλια που δεν πηγαίνουν προς οινοποίηση, είναι όμως ικανά να παράξουν αποστάγματα περιωπής. Αυτό που θα πρέπει να γνωρίζετε, πριν τα ζητήσετε, είναι πως η βασική διαφορά τους είναι οι αλκοολικοί βαθμοί και η προσθήκη γλυκάνισου, που ενώ συμμετέχει πολλές φορές στην παρασκευή του τσίπουρου, για τη ρακή δεν νοείται.

Τσίπουρο με γλυκάνισο θα απολαύσετε σίγουρα στα βολιώτικα παραδοσιακά τσιπουράδικα, συνοδεία εξαιρετικών μεζέδων από παραδοσιακά προϊόντα τής γύρω περιοχής και της ευρύτερης Θεσσαλίας. Πιείτε το σκέτο, παγωμένο ή με πάγο.  Η ρακή, απόσταγμα για δυνατούς και ατρόμητους πότες, ανήκει στα ποτά που βρίσκονται στο καθημερινό διαιτολόγιο των Κρητικών ανεξάρτητα από την ηλικία τους και πίνεται κυρίως σε σφηνάκια, παγωμένη ή σε θερμοκρασία δωματίου.

Συνοδέψτε τη με παραδοσιακά προϊόντα Κρήτης: γραβιέρα, ξυδάτο απάκι (παραδοσιακό αλλαντικό), ντολμαδάκια, ψητό κρέας ή ό,τι άλλο φτάσει στο τραπέζι, ακόμη και με παραδοσιακά γλυκά, όπως  τα ξεροτήγανα ή τα τυρένια καλιτσούνια και οι μελωμένες σφακιανές πίτες.

Μαστίχα Xίου: παραδοσιακή και παγκόσμια μοναδική

Αν η Ελλάδα θα έπρεπε να υπερηφανεύεται για ένα μόνο ποτό, η μαστίχα θα διεκδικούσε την πρώτη θέση. Ένα δέντρο που αιώνες τώρα αρνείται πεισματικά να μεταναστεύσει και να ευημερήσει σε ξένο τόπο, δεν φυτρώνει πουθενά αλλού εκτός από το νησί της Χίου. Πρόκειται για ένα παραδοσιακό προϊόν τόσο μοναδικό όσο κανένα, σμιλεμένο από το εξαίσιο μικροκλίμα του αιγαιοπελαγίτικου νησιού.

Μασήστε την, πρόκειται για γιατρικό. Από το πολύτιμο εκχύλισμά της παράγονται δυνατά αιθέρια έλαια, σαπούνι και καλλυντικά, γλυκά, λουκούμια, ροφήματα, τσίχλες, ένα εξαιρετικό χωνευτικό ηδύποτο και τόσα άλλα. Φυλάξτε το άρωμά της, μυρίστε την βαθιά, γιατί μόνο εδώ θα έχετε την ευκαιρία.

Επισκεφθείτε τα χιώτικα μαστιχοχώρια γύρω από τους κάμπους με τα εσπεριδοειδή και θα ανακαλύψετε πως αυτή είναι η βασίλισσα, η μαστίχα. Ένα δέντρο δύσκολο, που δίνει με κόπο τον καρπό του. Ο τρύγος γίνεται το καλοκαίρι και ο τρόπος  που οι παραγωγοί παίρνουν τη μαστίχα, είναι απολύτως φυσικός. Η μηχανή δεν επεμβαίνει πουθενά. ‘Ολα γίνονται με τα χέρια. Ο φλοιός τού δέντρου σχίζεται και αρχίζει η αναμονή.

Στωικά ο τρυγητής περιμένει τα δάκρυα να πέσουν, για να μαζέψει μια μια τις πολύτιμες σταγόνες, που μοσχοβολούν της γης τα αρώματα. Η σοδειά δεν μπορεί να προβλεφθεί παρά μόνο μέχρι να στερέψουν τα δάκρυά της. Στην αρχή είναι πυκνόρρευστα και έπειτα σκληρά, σαν ξεθωριασμένο κεχριμπάρι.