Η Πάρος είναι για έμενα ο παράδεισος. Συνδυάζει όλα αυτά που ζητάω στις διακοπές μου. Όμορφα τοπία, μοναδικά χωριά, φιλόξενους ανθρώπους, υπέροχα προϊόντα και μοναδικές τοπονοστιμιές. Ένα υπέροχο νησί, φιλόξενο με μοναδικές γωνιές γεύσης και νοστιμιές. Πηγαίνω όσο πιο συχνά μπορώ, μιας και βρίσκεται στο κέντρο των Κυκλάδων και πολύ κοντά στην Αθήνα.
Kατά καιρούς, φιλοξενώ φίλους μου από όλο τον κόσμο. Με εντυπωσιάζει που, όταν τους πηγαίνω στο νησί, μεταμορφώνονται όλοι σε μικρά παιδιά, αλλάζοντας συνήθειες και συμπεριφορές. Χαλαρώνουν και γίνονται ένα με τους Παριανούς μου φίλους, απολαμβάνοντας την κάθε στιγμή στον δικό μου παράδεισο.
Το τοπίο που αναπολώ περισσότερο είναι ο κόλπος της Νάουσας και ιδιαίτερα την περιοχή του Φάρου, με το σεληνιακό τοπίο των βράχων και τις τιρκουάζ παραλίες κάτω στην ακρογιαλιά. Αυτή η βόλτα-αναρρίχηση σε οδηγεί σε ένα τοπίο μοναδικό, όπου εκεί μιλάς μόνο με τον Θεό, αντικρίζοντας όλη αυτή την ομορφιά.
Τον Σεπτέμβρη, η Πάρος ολόκληρη μοσχοβολά από την μυρωδιά του ψημένου σύκου
Αυτό που δεν ξεχνιέται από την κουζίνα της Πάρου είναι η Παριανή μελωμένη ρεβυθάδα, που σιγοψήνεται στον ξυλόφουρνο ατέλειωτες ώρες. Η νοστιμιά της είναι μοναδική και σας την προτείνω ανεπιφύλακτα.
Κάθε φορά, φεύγοντας από το νησί, παίρνω μαζί μου Παριανή ξινομυζήθρα. Ένα φρέσκο μαλακό τυρί κρέμα με υπόξινη γεύση που καταναλώνεται μέσα σε τρεις, το πολύ, ημέρες. Επίσης, στις αποσκευές μου παίρνω πάντα παστελαρίες, ψητά γεμιστά σύκα με σουσάμι, κανέλα και καρύδια. Γύρω στο Σεπτέμβρη, η Πάρος ολόκληρη μοσχοβολά από την μυρωδιά του ψημένου σύκου, γιατί όλοι φτιάχνουν τις παστελαρίες στα σπίτια τους.
Ο επόμενος προορισμός μου στην Ελλάδα θα ήθελα να είναι η Σύμη. Ένα νησί που με έχει μαγέψει από τις εικόνες που έχω δει, αλλά δεν έχω καταφέρει ακόμα να το επισκεφτώ.
