Έχω ζήσει στην Αθήνα. Κατά τη διάρκεια των ετών, επισκέφθηκα την Ήπειρο, τη Θεσσαλία, το Πήλιο, τη Θεσσαλονίκη, έζησα στην Πελοπόννησο, ταξίδεψα στο Ιόνιο, στα νησιά των Κυκλάδων και της Δωδεκανήσου. Κάθε περιοχή είναι ριζικά διαφορετική κι αυτό είναι ένα από τα πράγματα που αγαπώ στην Ελλάδα.
Όταν μετακόμισα στην Ελλάδα, πήγα στην εβδομαδιαία λαϊκή αγορά για να αγοράσω λαχανικά, όπως κάνουν πολλές Αθηναίες. Αντί να ζητήσω ένα μαρούλι, ζήτησα ένα μανούλι! Η πωλήτρια πίσω από τον πάγκο παρέμεινε ατάραχη. Απλά έβαλε ένα μαρούλι σε μια σακούλα και άπλωσε το χέρι της για τα χρήματα.
Οι αναμνήσεις είναι πάντα τα καλύτερα ενθύμια για μένα.
Η Ελλάδα έχει τόσο ευρεία ποικιλία από όμορφα τοπία που είναι πολύ δύσκολο να διαλέξω. Έχω ιδιαίτερη αδυναμία στον Κορινθιακό Κόλπο, όπου τα βουνά συναντούν τη θάλασσα. Επίσης αγαπώ τα δάση, τα φαράγγια, τα πέτρινα χωριά και τα παρθένα ποτάμια της Ηπείρου, τα φλογερά φθινοπωρινά χρώματα στο Πήλιο, την καθαρή, διάφανη, συναρπαστική θέα της Αθήνας από την Ακρόπολη μια χειμωνιάτικη μέρα, τον τρόπο που το καλοκαιρινό ηλιοβασίλεμα φωτίζει την ηφαιστειακή εδαφική μορφολογία της Σαντορίνης, τη θέα του ιριδίζοντος Σαρωνικού Κόλπου από τον Ναό του Απόλλωνα στην Αίγινα, τα αιωρούμενα βράχια και τα εκτυφλωτικά γαλάζια νερά του Μύρτου στην Κεφαλονιά, τα ανοιξιάτικα αγριολούλουδα που καλύπτουν την Άνδρο. Να συνεχίσω;
Πουθενά αλλού το καλαμάρι και το χταπόδι δεν μαγειρεύονται όπως στην Ελλάδα. Αυτές οι θείες θαλασσινές γεύσεις ανήκουν αποκλειστικά σ’ αυτή τη χώρα. Ένα από τα καλύτερα γεύματα που απόλαυσα ποτέ ήταν απλά χταπόδι στα κάρβουνα συνοδευόμενο από ούζο σε μια απόμερη παραλία στην Πελοπόννησο.
